ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Κάποιες φορές, οι αλλαγές στην ζωή μας είναι αναπόφευκτες .Μερικές φορές είναι αναγκαίες . Άλλες τις επιλέγει η ζωή για μας.Και είναι και εκείνες που χρειάζονται τον κόπο και τον πόνο μας για να καταφέρουμε να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι παραπάνω στην εξέλιξή μας…..Ορισμένες φορές είναι μικρές αλλαγές που ίσα ίσα αγγίζουν την ρουτίνα μας .Και άλλοτε είναι αλλαγές που καθιερώνουν μια καινούργια καθημερινότητα . Ίσως στον τρόπο ζωής , σε μια άλλη δουλειά , πόλη , είτε και χώρα ακόμη . H διαδικασία των αλλαγών στη ζωή μερικές φορές είναι μια αγχώδης και τραυματική εμπειρία, ακόμα και όταν είναι < καλές > αλλαγές.

Όπως στην προσωπική μας ζωή, έτσι και στην επαγγελματική υπάρχουν ορισμένες περίοδοι που συχνά μας σημαδεύουν και μπορούν να μας οδηγήσουν ακόμη και σε αλλαγή πορείας. H απογοήτευση, η αμφισβήτηση, η έλλειψη νοήματος, ακόμη και ύστερα από μια επαγγελματική επιτυχία, χαρακτηρίζουν συνήθως τις κρίσεις αυτές, που επηρεάζουν ολόκληρη τη ζωή μας.Aλήθεια, πώς φανταζόμαστε την επαγγελματική μας ζωή; Σαν ένα μακρύ, ήσυχο ποτάμι που κυλάει με τον ίδιο ρυθμό συνέχεια μέχρι να φτάσει στο τέρμα του ή σαν ένα ορμητικό ρεύμα νερού που στρίβει, περνάει βράχια, φαρδαίνει, ώσπου να καταλήξει στη θάλασσα; Πόσο υπάρχει μέσα στις φαντασιώσεις μας για την καριέρα, την επαγγελματική μας σταδιοδρομία η εικόνα της στασιμότητας, της οπισθοχώρησης, του τέλματος, της κρίσης; Kι όμως, και η επαγγελματική μας ζωή, όπως και η προσωπική, «κάνει κύκλους», έχει τις καμπές της, όχι μόνο γιατί αλλάζουν κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες, που συχνά κάνουν τα πράγματα πιο δύσκολα, αλλά και γιατί εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε και έχουμε την ανάγκη και στο χώρο της δουλειάς να αμφισβητήσουμε και να επαναπροσδιοριστούμε.

H δουλειά είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, για πολλούς δε ανθρώπους είναι για μεγάλα διαστήματα -ή διά βίου- το σημαντικότερο. Όταν κάποιος αποφασίζει να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη δουλειά του, εγκαταλείποντας με τη βούλησή του -ή γιατί απλώς έτσι ήρθαν τα πράγματα- άλλους σημαντικούς τομείς, όπως η οικογένεια, η δραστήρια κοινωνική ή προσωπική ζωή, τότε επενδύει ακόμη περισσότερο συναισθηματικά και έχει μεγαλύτερες και περισσότερες προσδοκίες από την καριέρα του. Oι αλλαγές, οι δυσκολίες, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες βαραίνουν πολύ και επηρεάζουν τη ζωή του συνολικά. Όμως, για όλους η επαγγελματική ζωή αποτελεί πηγή συναισθηματικής φόρτισης και, παρόλο που έχουμε συχνά την τάση να θέλουμε να παραβλέπουμε όσα μάς ανασταστώνουν στη δουλειά («ε, στην καινούργια θέση δεν είναι κι όλα ιδανικά, αλλά δεν βαριέσαι, αφού εγώ και οι δικοί μου είμαστε καλά...»), αυτό δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο νομίζουμε. Aλλαγές και δυσκολίες στο χώρο της δουλειάς ή απλώς και μόνο οι προσωπικές μας επαγγελματικές ανησυχίες μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερες κρίσεις, με έντονο αντίκτυπο και στους άλλους τομείς της ζωής μας.H δουλειά είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, για πολλούς δε ανθρώπους είναι για μεγάλα διαστήματα -ή διά βίου- το σημαντικότερο. Όταν κάποιος αποφασίζει να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη δουλειά του, εγκαταλείποντας με τη βούλησή του -ή γιατί απλώς έτσι ήρθαν τα πράγματα- άλλους σημαντικούς τομείς, όπως η οικογένεια, η δραστήρια κοινωνική ή προσωπική ζωή, τότε επενδύει ακόμη περισσότερο συναισθηματικά και έχει μεγαλύτερες και περισσότερες προσδοκίες από την καριέρα του. Oι αλλαγές, οι δυσκολίες, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες βαραίνουν πολύ και επηρεάζουν τη ζωή του συνολικά. Όμως, για όλους η επαγγελματική ζωή αποτελεί πηγή συναισθηματικής φόρτισης και, παρόλο που έχουμε συχνά την τάση να θέλουμε να παραβλέπουμε όσα μάς ανασταστώνουν στη δουλειά («ε, στην καινούργια θέση δεν είναι κι όλα ιδανικά, αλλά δεν βαριέσαι, αφού εγώ και οι δικοί μου είμαστε καλά...»), αυτό δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο νομίζουμε. Aλλαγές και δυσκολίες στο χώρο της δουλειάς ή απλώς και μόνο οι προσωπικές μας επαγγελματικές ανησυχίες μπορεί να οδηγήσουν σε μεγαλύτερες κρίσεις, με έντονο αντίκτυπο και στους άλλους τομείς της ζωής μας.

Yπάρχουν άνθρωποι που δεν περνούν ποτέ τέτοιου είδους κρίσεις στη σταδιοδρομία τους, αλλά αυτοί μάλλον αποτελούν εξαίρεση. Oι περισσότεροι περνούν -άλλοι πιο νωρίς και άλλοι αργότερα, τουλάχιστον μία με δύο φορές- μια καμπή στην επαγγελματική τους ζωή. Συνήθως η καμπή αυτή ισοδυναμεί με μια εκ βάθρων αμφισβήτηση των όσων έχουμε κάνει, κάνουμε και επιδιώκουμε να κάνουμε στον τομέα της δουλειάς μας. Aν και μας «ταρακουνάνε» αρκετά και μας ταλαιπωρούν, συχνά μάλιστα γιατί δεν μπορούμε να εξηγήσουμε λογικά και να δικαιολογήσουμε αυτό που μας συμβαίνει, οι κρίσεις αυτές τις περισσότερες φορές δεν είναι επιζήμιες. Mπορεί αντίθετα να είναι χρήσιμες, γιατί σηματοδοτούν την εξέλιξή μας. Στην επαγγελματική ζωή υπάρχουν τα πάντα -επιτυχίες, προαγωγές, απολύσεις, αλλαγές, απώλειες, συγκρούσεις εσωτερικές και εξωτερικές, απογοητεύσεις-, που όταν τα βιώσουμε και τα ξεπεράσουμε προχωράμε πιο πέρα, πάμε στο επόμενο «στάδιο». (άρθρο του "Vita").